گوگل قرارداد ۳ میلیارد پوندی برای تأمین انرژی مراکز داده و گسترش هوش مصنوعی خود امضا کرد
گوگل با هدف پاسخگویی به نیازهای روزافزون داده در پلتفرم‌های هوش مصنوعی و رایانش ابری خود، با هزینه‌ای بالغ بر ۳ میلیارد پوند قراردادی برای تأمین ۳۰۰۰ مگاوات انرژی برق‌آبی امضا کرده است تا از انرژی پاک و کم‌هزینه بهره ببرد. بخش انرژی‌های تجدیدپذیر شرکت Brookfield Asset Management اعلام کرده این قرارداد با گوگل، بزرگ‌ترین قرارداد تاریخ در زمینه برق‌آبی به شمار می‌رود. در فاز اول این توافق، ۶۷۰ مگاوات برق بدون کربن از نیروگاه‌های Holtwood و Safe Harbor در ایالت پنسیلوانیا در اختیار گوگل قرار خواهد گرفت.
توافق‌نامه چارچوب برق‌آبی (HFA) به گوگل اجازه می‌دهد تا تأسیسات موجود را به‌روزرسانی یا توسعه دهد؛ اقدامی که بخشی از تعهد بلندمدت این شرکت برای افزودن توان بیشتر به شبکه برق است. در ابتدا، تمرکز اصلی گوگل بر شبکه PJM خواهد بود؛ بزرگ‌ترین شبکه برق ایالات متحده با ۶۵ میلیون مشترک که در حال حاضر در پاسخ به نیازهای رو به رشد پروژه‌های پرمصرف هوش مصنوعی شرکت‌های فناوری، با مشکل مواجه شده است. در آینده، شرکای جدید این امکان را خواهند داشت که به سایر مناطق کشور نیز گسترش یابند. گوگل در بیانیه‌ای اعلام کرد که متعهد به “رشد مسئولانه زیرساخت دیجیتالی است که زندگی روزمره مردم، جوامع و کسب‌وکارها را قدرت می‌بخشد.”
این قرارداد جدید انرژی گوگل در همان هفته‌ای انجام شد که رقیب هوش مصنوعی‌اش، متا، اعلام کرد قصد دارد صدها میلیارد دلار برای ساخت مجموعه‌ای از مراکز داده با ظرفیت گیگاواتی هزینه کند تا در تمامی حوزه‌های هوش مصنوعی خود، نوعی “فراهوش” فراتر از انسان ایجاد کند. این کمپ‌های جدید، در میان بزرگ‌ترین‌های جهان خواهند بود و نخستین آن‌ها، با نام Prometheus، سال آینده در ایالت اوهایو آغاز به کار خواهد کرد.
یک مرکز داده معمولی روزانه حدود ۵۰۰ هزار گالن آب مصرف می‌کند، اما مجتمع‌های جدیدی که توسط غول‌های فناوری برای تمرکز بر هوش مصنوعی ساخته می‌شوند، می‌توانند این رقم را به میلیون‌ها گالن برسانند؛ موضوعی که اخیراً نیویورک تایمز نیز به آن پرداخته است. وقتی حجم آب مورد نیاز این تأسیسات از منابع موجود فراتر می‌رود، اغلب جوامع محلی دچار پیامدهایی مانند افزایش قیمت‌ها و کمبود احتمالی آب در آینده می‌شوند.
این یعنی اینکه:
رقابت در عرصه هوش مصنوعی به مرحله‌ای رسیده که شرکت‌های بزرگ فناوری، مانند گوگل و متا، ناچارند میلیاردها دلار برای تأمین زیرساخت‌های مورد نیاز، به‌ویژه تأمین انرژی پاک، هزینه کنند. گوگل با عقد بزرگ‌ترین قرارداد تاریخ برق‌آبی، سعی دارد مسئولانه رشد داده‌های خود را مدیریت کرده و هم‌زمان از تأثیرات منفی زیست‌محیطی بکاهد. تمرکز اولیه بر شبکه PJM نشان‌دهنده استراتژی هدفمند این شرکت برای تثبیت جایگاه خود در ایالات متحده است.
از سوی دیگر، این گسترش سریع زیرساخت‌های فناوری، به‌ویژه در حوزه هوش مصنوعی، تبعاتی هم برای جوامع محلی دارد. از جمله این مشکلات، مصرف بی‌سابقه آب و فشار بر منابع طبیعی است که می‌تواند در آینده منجر به بحران‌های زیست‌محیطی و اجتماعی شود. این وضعیت، دوگانگی میان پیشرفت فناوری و پایداری منابع را به‌خوبی به تصویر می‌کشد.
